بررسی رابطه کمال گرایی چند بعدی ورزشی با عزت نفس در دانشجویان ورزشکار

کمال گرایی یکی از سازه های شخصیتی می باشد که نقش مهمی را در سازگاری انسان ایفا می کند و در دهه های اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین ابعاد مختلف کمال گرایی ورزشکاران و عزت نفس آنان می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان ورزشکار مناطق 9 گانه وزارت علوم شرکت کننده در مسابقات بین دانشگاهی در سال تحصیلی 89-88 می باشد که از بین آنها و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین مناطق 9 گانه وزارت علوم، دو منطقه انتخاب شدند. سپس از بین شرکت کنندگان در مسابقات این مناطق به روش تصادفی رشته های والیبال، هندبال، بدمینتون و تنیس روی میز 45 نفرانتخاب شدند. اطلاعات فردی آزمودنی ها از قبیل سن، جنس، رشته ورزشی از طریق پرسشنامه مشخصات فردی جمع آوری شد. سپس کلیه افراد به کامل کردن پرسشنامه ها پرداختند. پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که ابعاد مثبت کمال گرایی (معیارهای شخصی و سازماندهی) رابطه معناداری با عزت نفس افراد ندارند و از میان معیارهای منفی کمال گرایی (نگرانی درباره اشتباهات، تردید در مورد نگرانی ها، ادراک فشار والدین و ادراک فشار مربی) تنها در بعد ادراک فشار والدین رابطه معناداری با عزت نفس ورزشکاران مشاهده شد. به نظر می رسد که به جز ادراک فشار والدین، بقیه ابعاد کمال گرایی ارتباط متوسطی با عزت نفس دارند. این نتایج نشان می دهند که عزت نفس نمی تواند ارتباط بالایی با کمال گرایی مثبت افراد داشته باشد.